1. |
Ons vrije fatum
06:50
|
|||
|
Alles zwierde aan mij voorbij.
Bezeten draaide ‘t rond en rond.
Als in 'n hooggespannen klok,
Liepen de wijzers mij voorbij.
Doch, jij stoof in vlinderslagen
‘n Fonkelend spoor.
Jouw jurk zwiepte op en neer.
Je sloeg de tijd terneer!
Je dronk 't bloed van jouw lot.
De wereld draait aan mij voorbij.
Geruisloos tolt ze rond en rond.
Te midden deze stille pracht,
Verbeeld ik ons samen vrij.
Geef mij de maat, ik tel de tellen.
Ik volg je passen en het zwiepen
En ook het slaan.
-En zo dwarrelden zij in hun waan-
Ik laat de wijzers nog even rondgaan...
-Nog even nog even nog even-
Geef mij de maat, dan sla ik de tellen.
We drinken samen,
Alleen het smaakt ons niet.
-Rode tranen rolden over d’r wangen-
Maar ik dans!
De wereld rond en rond
|
||||
2. |
Binnenstebuiten
08:23
|
|||
|
De diepte, rondom ons, ontstoken,
Onze trillende stemmen verzengen:
“Zullen wij hieruit drinken, bijeen?”
Spiedend naar de put, die rokend oplicht.
“Noem dit alles,
Of noem dit Niets,
Maar ik heb iets
gevoeld,
En jij hebt iets
gevoeld.
Deze witte nacht;
De heiland is een van ons
geworden.
Dit is geen gerucht!”
Onze daaropvolgende commotie.
De maalstroom met zijn melodie,
Spuugde ons uit.
We vielen horizontaal
En getuigden
Van dit werelds' schandaal.
De diepte, vanbinnen, omgekeerd,
Waar onze stemmen nu galmend suizen.
Om daar lavend uit te putten, wij,
Blikkend om ons heen – buiten en alleen.
|
||||
3. |
Bitterzoet
06:47
|
|||
|
De kleine dood gestorven.
Samen, badend in de nacht.
Om 's ochtends zalig te ontwaken.
Bloesem ontspruit uit dit karkas.
Wij; in tijd gehouwen.
De wens de hand te reiken.
Dit ontastbaar spooklidmaat.
Ik dwaal in gekleurde hallen.
Bloesem! Ontspruit uit dit karkas!
Wij; in tijd gehouwen.
Ik; in tijd gaan houden van.
Dit is wat ik heb.
|
||||
4. |
Helemaal naar huis
11:10
|
|||
|
Spot betreedt steevast het hart; zwemt gedreven in de bloedbaan.
“Ja, goed. Z’n gangetje.” Dat zeg je dan. Dat is normaal.
“Binnenkort komt het er van.” Ik - onkundig monomaan.
Scherpte sijpelt door de spleten. Houd wat binnen, vooralsnog.
“I’m a blanket, baby.”
Binnenkort verzet ik bergen, dan komt alles er alsnog.
En dan denk ik bij mezelf: “Gaat het wel goed? Ga je wel helemaal lekker jongen? Je doet een beetje zus, je doet een beetje zo.
Kloot wat hier, kloot wat daar. En hup, twee, drie: leven. Leven, leven, leven. Maar is 't ook wat? Dat leven? Weten de mensen wel hoeveel je van ze houdt? Terwijl alles galmt? En terwijl alles suist?”
Weet je, vandaag zag ik hoe de grond begon te beven -
en het volgt me helemaal naar huis.
“Geluk of rampspoed wil ik wagen”, is wat destijds tot mij trad.
Hoog tijd om dat weer uit de kast te halen. Af te stoffen. Te bekijken. Man, ik had allang in bed gelegen, als mijn fiets niet was gejat!
|
||||
5. |
De tijd vóór
02:50
|
|||
6. |
De roes na
10:05
|
|||
|
Ben de roes na en
Zoek laat mijn evenwicht.
Op de Oudegracht
In haar
Tunnels van lantaarnlicht.
Ik staar omhoog
-En roep haar naam!-
Ster voor ster valt
-Allengs omlaag!-
Onder een lege hemel
Zoek ik nóg een uitzicht.
Ben de roes na en
Zoek laat mijn evenwicht.
Springende schimmen
Omringen mij lachend
En weg is al ‘t licht!
Ben de spot na en
Zoek nuchter mijn evenwicht.
Op de weg vooruit
Flikkert
Honend helder daglicht.
Ik staar omhoog
De hemel grijst
Maar het regent
Confetti en
... zij danste en dolde
Op de rode loper.
|
||||
7. |
Er wordt op mij gewacht
08:44
|
|||
|
De handen op de vensterbank.
Het hoofd tegen de ruit.
Ik kijk naar buiten, daar rijst de Dom,
tussen het spoor en verlegen daken.
Hoe lang heb ik geslapen?
Vier cijfers op mijn scherm.
Een gat in de dag, zo blijkt.
Naakt struin ik door de krater.
Boven de stroom van mensen;
Een ruis onder mijn kamerraam.
Verzonken in gedachten...
Ongezien zie ik hen gaan.
Sirenen zingen in de binnenstad.
Vier muren vallen van mij af.
De jas aan, het zadel in.
Er wordt op mij gewacht!
Ik raas door rood,
Passeer mijn eigen naam.
Glazig en leeg,
Buiten adem kom ik aan!
Deel van de stroming mensen,
Reis ik langs je raam.
Verzonken in gedachten...
Ongezien zie jij mij gaan.
Ach, nu weet ik waar ik slaap.
|
||||
LASTER Utrecht, Netherlands
Obscure dance music from the innards of Utrecht, the Netherlands.
"To melt the ice and guzzle the saps of fate. Come dance in the mirror of a timeless state."
If you like LASTER, you may also like:
supported by 35 fans who also own “Ons vrije fatum”
Brutal and beautiful - as Black Metal should be.
go to album
supported by 33 fans who also own “Ons vrije fatum”
Литоургиiа réussit l'impensable : faire entrer le black metal dans l'église orthodoxe. S'il y a une dimension dramaturgique (indissociable de tout office religieux), Литоургиiа reste profond, solennel et touche le sublime. Après la sortie de cet album a lieu un Grand Schisme et un larcin : Христофор se fait dépouiller de son propre groupe par Барфоломей et Мартин ; tout ce qui reste ici provient de ces deux hérétiques. Suivez la procession de Батюшка ici : https://sphieratz.bandcamp.com/album/-
go to album
supported by 33 fans who also own “Ons vrije fatum”
Mikolaj is a real multi-talent in bass as well as guitar as well as vocals and "Darkside" Maciej's drumming is a well-calibrated 100th-of-seconds-clockwork. Not for nothing is Mgla considered as a standard for a lot of other blacker-than-black metal bands. I hope to see this band live once.....
go to album
Hostile Architecture
by Ashenspire
featured on Bandcamp Radio Jul 22, 2022
go to album
featured on Bandcamp Radio Mar 18, 2022
go to album
featured on Bandcamp Radio Jul 23, 2021
go to album
Love Exchange Failure
by White Ward
supported by 32 fans who also own “Ons vrije fatum”
With their deviant kind of Black Metal, White Ward are far away from mediocre. If you’re looking for something different and sophisticated try these guys! You won‘t be disappointed!
go to album
